از آشفته بازار بی حساب و کتاب قیمت ها تا گلایه شهروندان از نبود نظارت
به گزارش مریوان آوا….این روزها در شرایطی که توان و قدرت خرید بیشتر ازنود درصد مردم(شهروندان) مریوان در تامین سبد کالای خانوار خود وتهیه مایحتاج حداقلی سرپرستان خانوار از نان گرفته تا قطره چکانی های شیر وماست آن هم درتوان بخورو نمیر چنان سخت و کمرشکن شده است که به قول پیرمرد های شیرین سخن قدیم دل شیر می خواهد و قوه مثال زدنی قاطر!
شوربختانه با افزایش بی حساب و کتاب قیمت ها وافزایش صعودی افسار گسیخته تورم در بازاراین روزهای شهر مریوان نه تنها انصاف و نیمچه وجدان بعضی از فروشندگان ته کشیده است بلکه شاهد این هستیم که در طول بیشتر از چند ماه گذشته افزایش وحشتناک و خارج از کنترل قیمت ها که بصورت ثانیه ای در نوسان است هیچ کدام از نهاد های کنترلی بازار از سازمان های مرتبط.. هیچ آبی گرم نشده و به کرات شاهد این بوده و هستیم هر واسطه گر و صاحب مغازه ای برای خود قیمت تعیین و در این وا نفسای گرانی به خورد خلق خدا وشهروندانش می دهند.
مگرمی شود در شهری مرزی همچون مریوان با داشتن چندین دستگاه مرتبط نظارتی و صدالبته موازی کاری های بی مورد و بی نتیجه برای کنترل قیمتها انتظار این را نداشت که کمترین پیگیری و رسیدگی به شکایات مردم نشود .
بی تردید شهروندان این شهر بارها براین مهم تاکید و اصرار داشته اندکه نبود نظارت و کنترل حداقلی قیمت ها از سوی سازمان ها و نهاد های مرتبط به عنوان حلقه مفقوده کمترین نقشی دربازارشلم شوربای این روزها ، ماه ها و شوربختانه سال ها این شهر نداشته و همواره نظارت های مقطعی و کوتاه مدت هیچ نقشی در کنترل قیمت ها و صد البته کیفیت اجناس نداشته وندارد.
در آشفته بازار و تب گرانی ارز درچندین ماه گذشته در مریوان و کشور دلار این ارز سبز رنگ خوش فرم که ماراتن خود را از ۲۰هزار تومان داشت به سر منزل مقصود می گذراند بهانه دلالان و صاحبان فروشگاه ها گرانی قیمت ها و اجناس اولیه بود که قیمت ها و برچسب های خود را به چندین برابر افزایش دادند.
این در شریطی است که اکنون که قیمت دلار با اندکی رکود ودرجا زدن به قیمت های کمتر از۱۵ هزار تومان رسانده است ولی در نهایت شگفتی و البته تاسف بار نه تنها قیمت اجناس و کالا های مصرفی خانوار ثبات فروش در قیمت پایین ندارند بلکه در هفته چندین برابر افزایش پیدا کرده و درد و رنج شهروندان و بیشتر حاشیه نشین های بیکار برابر شده است.
در هفته های اخیر با افزایش چند درصدی نان این قوت بخور و نمیرمردمان حاشیه نشین این شهر ( مریوان) که بادرد و رنج قلمی که گاها بغض گلوی آن را می فشارد می توان مدعی شد که هستند افراد زیادی در این شهر حتی توان خرید نقدی نان عائله مندی روز خود را ندارند شور بختانه نه تنها قیمت بعضی از سنگکی ها و بربری ها این شهر یکدست نبود بلکه بدونه کمترین نظارت و کیفیت خمیر خام و گاها سوخته را به خورد خلق این شهرمی دهند.
حال جای این سوال( ؟)را باید با کدام منطق ، تعقل و توجیه فلسفی و صد البته سفسطی برای بعضی از مدایرن خوش مشرب و شیک پوش صندلی های صدارت این شهر(مریوان) پر کرد ، که مگر می شود در شهری که بیشتر از صدها کسبه و مغازه دار مشغول به فعالیت بود و در این وانفسای گرانی به ساز خود قیمت ها را برچسب کرده و چندین برابر از قیمت های مندرج بر جنس و قوطی ها می فروشند چرا؟ نباید کمترین نظارت،کنترل ، رسیدگی و صد البته برخورد قانونی در این امر مهم به عمل آید.
واقعا چرا؟ نباید در شهری تجاری همچون مریوان و به قول بعضی ازمدیران ارشد بالا دست دیروز و عزل شده امروز این شهر تجارت و تفریح زمانی لقب گرفته بود از طرف سازمان های مرتبط .. وصد البته …..که افراد سود جوو مغازه های را پلمپ کند تا شاید در این آشفته بازار گرانی مرهمی هر چند مسکن بر زخم های چرکین این مردم باشد.
قلم بر خط بطان می رود که از این مهم سخن گفته نشود که صد البته در این شهر هستند بسیارافراد منصف، دین مدار که در شرایط تورم قیمت ها ی افسار گسیخته این ماه ها رعایت حال و وضعیت طبقات کارگری و حاشیه شهروندان را بر جیب های پر طمع خودترجیح داده و چندان بر مذاق خود قیمت ها را نجومی بر چسب نمی زنند.
جان کلام یاداشت نگارنده نظر به حوصله مخاطب و اطاله کلام یاداشت ، در شرایطی که این ماه ها و هفته ها در اکثر سایت ها ، کانال ها و فضای کاربران ازطرف نخبگان وفعالین اجتماعی مطالبات داغی از دسته و جنس نبود کلانتر برای این شهر (فرماندار)،معضل و شاید هم بحران جایگاه زباله و گاها مسائل کلیشه ای دیگر به میان می آید کاش مدیران مرتبط هم نیم نگاهی به وضعیت نظارتی و کنترلی بازار قیمت ها می کردند تا شاید این افسار قیمتها که همچون تازیانه ای سیاه صورت ها ی شهروندان را نوازش می دهد، کمی آرام تر سیلی بر تارک صورت مردمان مرز نشین بزند.
✏️یادداشت از بهرام غلامی // خبرنگار