اورامان ،دیار رنگ ها و فصل انارها
- شناسه خبر: 2955
- تاریخ و زمان ارسال: ۲۹ آذر ۱۳۹۷ ساعت ۰۸:۵۶
- نویسنده:
به گزارش خبرنگار مریوان آوا……چشم هایت را که خوب می گشایی، تاآنسوی دور دست ها سبزه وبلندی را نظارگرمی شوی،قدم هایت را از باریک راهی مهمان این سرزمین هزار تارنگ می کنی وتنها صدای که از دور دست ها می شنوی صدای همدلانی را می شنوی که آ مده اند، تا اندک لحظه ای را در دامان این همه زیبایی ومهر طبیعت آسوده خاطر از تمام غم وغصه های شهر های امروزی و دنیای ماشینی دور باشند.
حصیری از سبزه نقش خاک گرم گشته وشبنمی تازه از شبی طولانی بر دامن دشت های اورامانات و دشت های همیشه سر سبزشهر های مریوان و سروآباد لانه کرده است.
در میان این همه زیبای وصف ناپذیرو بی بدیل چشمانت تو را به سوی کلبه ای سنگی قدیمی می کشاند که در دل باغ های انار اورامان آرمیده است بوی دود آتشی به زیبایی خورشید که از دل باغ به هوای پاک برمی خیزد نفس هایت را جانی دوباره و طراوت تازه می بخشد.
در میان رقص رنگ های پاییزدرختان انار و گردو در این دیار بی مانند در دل سنگ ها و کوه های سر به فلک کشیده گلیم رنگ رفته ای که با تمام کهنه بودن اش در کلبه ای سنگی تو را برای لحظه ای در پهنای فراغ خود می خواند.
اینجاست که تمام خستگی قدم هایت از تن و جان بی رمق ات بیرون می رود ، آفتاب تازه برآمده ازپنجره کوچک کلبه سنگی ردپای تاریخ سرزمین اهورایی را به ذهن تو خطور می دهد ولحظه ای درنگ می کنی و زمزمه ای بر لب می خوانی که همانا اینجا” بهشت گمشده دل های غبار گرفته ،اینجا مهد سخت کوشان، مردمان ساده و بی آلایش” اورامان ” است.
به راستی جغرافیای بکر وکم نظیر منطقه اورامانات چشم وذهن هر رهگذری را به خود خیره کرده وبرای اندک زمانی کوتاه هم که شده روح طبیعت گرای آدمی را به مانند سوهان، سیقل می دهد وآرامشی شفا بخش به روح و جان آدمی هدیه می دهد.
با وجود همه تضاد درمجموعه رنگ های خدایی، در آبان ماه پاییز هزار تا رنگ نوید بخش زند گی با طراوت در این بهشت گمشده” اورامان ” است.
واژه اورامان یا هورامان از دو بخش “اهورا” و “مان” به معنى خانه، جایگاه و سرزمین تشكیل شده است، پس اورامان یعنى سرزمین اهورایى و جایگاه اهورا مزدا است.
هور در اوستا به معنى خورشید است، هورامان را مىتوان جایگاه خورشید هم معنى كرد. جنوب شرقى شهر مریوان روستایى به نام «اورامانات تخت» قرار دارد كه جادهاى به طول ۷۵ كیلومتر آن را به شهر مریوان متصل مىكند.
اگر با یك حساب سرانگشتى حفظ اصالت و فرهنگ ابیانهاىها و معمارى ماسوله را كنار هم قرار و گسترش دهیم جواب صورت مسئله ما روستاى اورامانات تخت خواهد بود.
این روستا را هزار ماسوله مىنامند. زیرا معمارى آن همانند ماسوله است. حیاط هر خانه بام خانهاى دیگر است.
معمارى اورامانات و سرسبزى این منطقه كوهستانى رویاى پلههایى به سمت بهشت را متصور مىكند. خانههاى این روستا با سنگ و اغلب به صورت خشكه و به صورت پلكانى ساخته شده است.
حال سوالی که گاها در ذهن ها تداعی می کند و سالهاست بی جواب مانده است این است که آِیا این سرزمین بکر “اورامان” باوجود این همه استعداد بالقوه طبیعی ودارا بودن زمینه های تاریخی ،فرهنگی،واجتماعی شایسته آن نیست که بتواند پای ایرانگردان وجهانگردان را به دامان خود بکشاند؟
آیا مسئولان اجرایی استان کردستان و متولیان امر در صنعت گردشگری و توریستی ازخود سوالی از جنس تلنگرزده اند که عناصر ،نیروها و پتانسیل های ذخیره ای موجود دراین نگین همیشه سر سبز غرب کشور حداقل استفاده شده است؟
آیا دوستداران واقعی مناطق بکر ودیدنی طبیعت که برای دمی از تنش های عصرتکنولوژی وماشینی روانه این سرزمین ” اورامانات” می شوند آبشارها ،جنگل ها،چشمه ها ،روستا ها ودامنه های سر سبز وزندگی بخش اورامان را می شناسند ؟
مگر نه این است که در این نقطه زیبای کشورایران اسلامی با تمام سادگی ها مردمان کرد زبان با لهجه” اورامی” و وجود استعداد های ناب گردشگری و پذیرا بودن سالانه هزاران مسافر و گردشگرداخلی و خارجی هنوز در حق این بهشت گمشده کم لطفی ها زیادی می شود.
چهار فصل اورامانات در طول تمام فصول سال خود گویا زیبا یها و دل ربایی های است که هر کسی که در طول عمر خود برای یک بار هم که شده در سرزمین رنگ ها قدم بگذارد ، برای بارها متوالی عزم خود را برای بازگشت دوباره به این سرزمین جزم کرده و کوله بار خود را باز هم برای دیدن سرزمین رنگ های طبیعت کشور می بندد.
کوتاه سخن آنکه “اورامانات” و روستا های زیبای آن با همه جاذبه های خاص خود آغوش گرم خود را برای ایرانگردان و جهان گردان باز کرده و در انتظار رهگذرانی از جنس زندگی و امید هستند
یاداشت از بهرام غلامی /خبرنگارمریوان آوا